Κανείς δεν σώζεται αν δεν το θέλει και ο ίδιος...

Κανείς δεν μπορεί να σωθεί αν δεν το θέλει ο ίδιος. Τα Ε.Α.Σ δεν δείχνουν να θέλουν να σωθούν και το μοιραίο θα έλθει αργά ή γρήγορα.
Είναι κρίμα γιατί «ο ασθενής» μπορεί ακόμα να σωθεί αλλά κάθε μέρα που περνάει η καθυστέρηση να μπει στην «εντατική» τον σπρώχνει όλο και πιο πολύ στο τέλος. Τα φάρμακα (παραγγελίες από το Υπ. Άμυνας & εύκολη χρηματοδότηση) που κρατούσαν «τον ασθενή σε σταθερή κατάσταση» εξαντλήθηκαν. Η ευθύνη μεγάλη για όσους γνωρίζουν την κατάσταση και κωφεύουν. Η εταιρία δεν μπορεί να σωθεί αν δεν το θέλουν οι μέτοχοι της. Και το τι ακριβώς θέλουν οι μέτοχοι δεν είναι καθόλου μα καθόλου καθαρό. Η καλή εκδοχή είναι ότι δεν έχουν ακόμα καταλάβει το επείγον της κατάστασης του «ασθενούς» και χαλάνε τον χρόνο τους με εργολαβικές συμβάσεις, με φιλολογικές συζητήσεις και δευτερεύουσες ασχολίες. Η κακή εκδοχή είναι ότι ορισμένοι έχουν προαποφασίσει την τύχη της εταιρίας οπότε …
Η ώρα της κρίσεως πλησιάζει… Τι νόημα έχει να σιωπούμε ; και ποιο αντάλλαγμα μπορεί να είναι ικανό για να είμαστε αρεστοί ;;;